Wat doet een zware crisis als de huidige met de sociale cohesie in een kwetsbaar stadsdeel?
‘In positieve zien we dat er nu veel meer gemeenschappelijk wordt geregeld. Ook als je ziet hoe de scholen, gezamenlijk en met de ouders en leerlingen de schoolsluiting hebben opgepikt. Daarnaast zien we dat mensen de regels die nu gelden naleven. Mensen op Zuid gaan niet in grote groepen de straat op. Op een foto van winkelcentrum Zuidplein zag het er ook behoorlijk leeg uit, wat helaas in deze tijden noodzakelijk is. Mensen pakken het toch behoorlijk netjes op. Tegelijkertijd worden mensen in een kwetsbaar gebied als Rotterdam als eerste geraakt bij een crisis als deze. Er zijn hier relatief veel mensen met laagbetaald werk en flexcontracten.’
Wat kun je eraan doen om die mensen te beschermen?
‘We houden dat scherp in de gaten. De partners in de werkgelegenheidsprojecten die op Zuid worden uitgevoerd, proberen mensen zoveel mogelijk aan boord te houden. Tegelijkertijd zien we het aantal aanvragen voor een uitkering de laatste weken wel weer oplopen.’
Zie je al gevolgen voor het economisch leven op Zuid, bijvoorbeeld in het aantal faillissementen?
‘Op het eerste gezicht valt dat nu nog wel mee, al ligt het voor de hand dat meer ondernemers in de problemen gaan komen naarmate de crisis langer gaat duren. Als NPRZ hebben we samen met onze partnerorganisaties een intensieve aanpak van de Winkelboulevard Zuid. Je ziet nu dat door die inspanningen ondernemers elkaar en instanties nu digitaal proberen te vinden en samen problemen proberen op te lossen.’
Zijn er veel lokale initiatieven om deze crisis te tackelen?
‘Die zien we opkomen. Vaak gaat het om organisaties en mensen die al actief zijn in het buurtwerk. Die zijn nu druk bezig met het regelen van zaken, bijvoorbeeld extra spullen voor de voedselbank. Daarnaast is er ook extra steun van de stichting De Verre Bergen die samen met Coolblue heel doortastend in zijn gesprongen op het tekort aan chromebooks voor kinderen die nu onderwijs op afstand moeten volgen. Met name in arme wijken is dat echt een drama. In plaats van dat er met veel moeite wat gebruikte exemplaren bij elkaar verzameld kunnen worden, kunnen er nu kant en klaar nieuw exemplaren worden uitgereikt aan ieder die dat echt nodig heeft.’
Geldt in dit verband de wet van de versnellende achterstand, dat je juist in kwetsbaar gebied als Rotterdam Zuid sneller dit soort uitdagingen kunt oppakken?
‘Natuurlijk heeft de extra aandacht door NPRZ geholpen. Maar het zijn nu vooral de lijnorganisaties zelf die dit goed hebben opgepikt. Ieder doet zijn ding en hoe dat moet, daar hebben wij niet zoveel in te betekenen. We hebben wel regie in de samenwerking die de afgelopen jaren is ontstaan. Daar heb je nu profijt van. Partijen weten elkaar een stuk beter te vinden. Dat moet helpen, bijvoorbeeld nu in de hulpverlening richting ouders die het nu extra lastig hebben, omdat kinderen hele dagen thuis zijn.’
Wat doet de coronacrisis met de ambities die er zijn voor NPRZ? Ben je niet bang dat woningbeleggers zich terugtrekken?
‘Het coronavirus doet niets aan onze ambities af. NPRZ is een twintigjarig programma. Je weet dat je in die twintig jaar bijzondere dingen zult meemaken. Maar Zuid kan wel een beetje tegenwind hebben. We zijn nog altijd goed op weg om er in dit deel van de stad voor te zorgen dat mensen kunnen leren, werken en wonen op hetzelfde niveau als in de rest van de G4. Natuurlijk beïnvloedt een hele grote crisis wel het sentiment onder beleggers. Er is altijd pupillenvoetbal in de markt, in die zin dat investeerders soms in een kluitje achter de bal aan rennen. Dat kan betekenen dat er minder interesse ontstaat voor projecten die minder rendabel zijn, maar daar kun je nu nog niets over zeggen. We staan pas aan het begin van wat misschien een economische crisis gaat worden. Vooralsnog worden plannen steeds doorgezet. In die zin kunnen we ook profiteren van de extra aandacht die Rotterdam-Zuid heeft ten opzichte van ander stedelijke gebieden.’