De vierde zittingsdag stond in het teken van de kant van Stroink en Van Bohemen van het verhaal. Namens Stroink eiste advocaat Willem Koops vrijspraak op alle punten van de aanklacht, Carolien Noorduyn vroeg de rechtbank om vrijspraak voor Van Bohemen. 'Als dit al omkoping was, is dit de stomste omkoping ooit: communicatie per e-mail, ontvangers van kickbacks met naam en toenaam in het onderwerpveld en zichtbaar in een documentaire die op de landelijke tv is uitgezonden.' De officier van Justitie leidt volgens Noorduyn aan complot-denken.
De pleidooien van de advocaten bevatten veel juridisch-technisch bewijs. Zo is volgens Koops een vereiste voor witwassen dat het betrokken geld een criminele herkomst heeft. Bij de vermeende omkoping door TCN kwam het geld uit de normale bedrijfsvoering van het bedrijf. Alleen daarom zou er al geen sprake van witwassen kunnen zijn. Witwassen doe je bovendien met inkomsten. De betalingen aan makelaar Howard Weinberg, die een deel van het geld doorsluisde naar Google-directeur Simon Tusha, waren voor TCN juist kosten, stelde Koops.
Stroink en Van Bohemen hadden geen voordeel
Als Stroink de twee Amerikanen 1,7 miljoen euro smeergeld betaalde, dan heeft TCN daar ongetwijfeld voordeel van gehad, stelde Koops. 'Maar zij zelf hebben hiervan geen voordeel gehad.' Nu vorderen de twee resterende TCN-bedrijven, bestuurt door de curatoren, een schadevergoeding van ruim zeven ton van Stroink en Van Bohemen. 'Dat is levensbedreigend voor mijn cliënten, een enorm hoog bedrag. Ze zouden direct failliet gaan.'
Koops laat in de rechtszaal een geluidsfragment uit de VPRO-documentaire 'De strijd van Stroink' horen. Stroink voert een telefoongesprek met - volgens het Openbaar Ministerie - Google-baas Tusha over een zojuist toegezegd huurcontract. In het gesprek heeft Stroink het over een fee. Daaruit kan maar één conclusie worden getrokken, volgens Koops. 'Het was niet Tusha, maar Howard Weinberg die Stroink aan de lijn had.' Weinberg trad in de onderhandelingen met huurder Google op als makelaar. Dat Stroink wist dat Weinberg een deel van zijn verdiensten doorsluisde naar Tusha, wordt volgens de advocaat nergens in het strafdossier bewezen.
'Ons leven staat al drie jaar stil'
Wat duidelijk wordt tijdens de zittingsdag is de grote impact die de rechtszaak op het echtpaar heeft. 'Ons leven staat al drie jaar stil', vertelt Stroink tijdens één van de pauzes. De zittingsdagen zijn hem niet in de koude kleren gaan zitten. 'Ik heb de afgelopen vier nachten geen oog dicht gedaan.'
Fiod vroeg en kreeg toestemming om de auto's van Stroink en Van Bohemen af te luisteren en liet hen na hun aanhouding niet tegelijk vrij, zodat de een de ander zou ophalen en de zaak zouden bespreken. 'Zij waren toen op hun kwetsbaarst.' #TCNaffaire
— johannes van bentum (@jobentum) September 27, 2018
Advocaat Noorduyn vertelt tijdens haar pleidooi dat de Fiod toestemming vroeg en kreeg om afluisterapparatuur in de auto's van Stroink en Van Bohemen te plaatsen. Uit de aanvraag hiervoor blijkt het plan dat de Fiod beraamt: door hen na hun aanhouding en verhoor in Arnhem niet gelijktijdig vrij te laten, zou de één de ander komen ophalen, waarna zij op weg naar huis de zaak zouden bespreken. 'Op het moment dat zij het kwetsbaarst zijn', meent Noorduyn. Zij voert het gesprek van de echtelieden juist aan als ontlastend bewijs: Stroink en Van Bohemen hebben tijdens de rit eventuele smeergeldbetalingen aan Tusha en Weinberg niet genoemd.
OvJ Pluimers stelt - anders dan de verdediging - dat Stroink en Van Bohemen wel voordeel uit de omkoping hadden, namelijk de goede naam. TCN zou wellicht hebben voortbestaan. 'Een goede naam is in feite onbetaalbaar.' #TCNaffaire
— johannes van bentum (@jobentum) September 27, 2018
Fraude-officier Marc Pluimers betoogt dat Stroink en Van Bohemen wel voordeel hebben gehad van hun handelen, namelijk hun goede naam. Door TCN van de financiële afgrond weg te trekken door verhuur of verkoop van de datacenters aan Google zou Stroink zijn reputatie redden. 'En een goede naam is in feite onbetaalbaar', aldus Pluimers. Advocaat Koops is het met hem eens. 'Maar die goede naam is hem al afgepakt. Daar hoeft geen rechter meer aan te pas te komen. Dat is al gebeurd bij het lekken van de dagvaarding door het Openbaar Ministerie naar het FD.'
Emotioneel laatste woord
In zijn emotionele laatste woord vraagt Stroink zich af waarom het Openbaar Ministerie een extreem confronterende aanpak koos. Zijn vrouw en hij werden van hun bed gelicht en voor het oog van de buurt naar een arrestantenwagen 'geparadeerd'. 'We zitten precies 21 maanden in dit proces - precies de zelfde duur als de eis tegen mij. Gelukkig hebben wij elkaar, maar zelfs dat wil het OM voor langere tijd van ons afpakken.'
De rechtbank doet - met enige slagen om de arm - op 22 november 2018 uitspraak.
Een uitgebreid verslag van de vierde zittingsdag is terug te lezen op twitter.
