Dit concludeert vastgoedadviseur CBRE op basis van eigen onderzoek. Een belangrijk knelpunt is de voorgenomen bouwproductie die te laag is om aan de voorspelde vraag te voldoen. Ook vermindert de sterke regulering van het middensegment de investeringswaarde voor beleggers. Hierdoor dreigt de stad met zijn coalitieakkoord de kans te missen het woningtekort aan te pakken. Want langetermijnbeleggers zijn juist actief op zoek naar investeringsmogelijkheden in middeldure huurwoningen.
Om het woningtekort in Amsterdam te verminderen zijn er volgens de Primos-prognose per jaar minimaal 8.660 nieuwe woningen nodig. De voorgestelde jaarlijkse woningproductie is echter 7.500. Dit tekort zal leiden tot verdere stijging van de prijzen in de vrije sector.
Ook verminderen de restricties in de nieuwe regulering de investeringswaarde van woningprojecten, berekende CBRE. Bij een gelijkblijvende grondwaarde worden beleggers gedwongen genoegen te nemen met een lager rendement, om de financiële haalbaarheid van het project te waarborgen. Mogelijk wijken beleggers uit naar andere gemeenten, waar wel hun rendementseisen op projecten kunnen worden gehaald. Bovendien stijgen de bouwkosten en zijn de grondprijzen al hoog.
Voor ontwikkelaars kunnen dit redenen zijn te kiezen voor een andere functie van gebouwen (zoals kantoorruimte) of zelfs voor andere (buitenlandse) steden. Hierdoor vertraagt de woningproductie voor middeldure huur, zodat het tekort zal oplopen en de betaalbaarheid van woningen verder onder druk komt, stelt CBRE.
'De afgelopen jaren hebben institutionele beleggers al voor ruim 1,6 miljard euro geïnvesteerd in de bouw van meer dan 6.000 huurwoningen in Amsterdam. Een groot deel daarvan bestond uit sociale woningen', zegt Alexander Buijs, director Capital Markets. 'Maak vooral gebruik van het beschikbare kapitaal. Als de gemeente en langetermijninvesteerders hun doelen afstemmen ligt er een geweldige kans voor de stad om de woningnood aan te pakken en de kwaliteit van de woningvoorraad structureel te verhogen.'
