De recente transacties, vooral op de Amsterdamse Zuidas, doen optimisten geloven dat de ergste ellende voorbij is op de Nederlandse kantorenmarkt. Het is ook niet mis als je kijkt naar het transactievolume op de Zuidas van de afgelopen twee jaar.
Jammer dat het Centraal Bureau voor de Statistiek vaak zo laat komt met belangwekkende data. Afgelopen maart konden we lezen dat begin 2013 (!) ruim 1,4 miljoen huishoudens een fiscale hypotheekschuld hadden die hoger was dan de waarde van de eigen woning. Een jaar eerder - dus begin 2012 - waren dit er 1,1 miljoen. We moeten dus nog een jaar wachten om te weten hoeveel meer er sindsdien tot begin 2014 zijn bijgekomen.
Als u dit leest zijn de gemeenteraadsverkiezingen achter de rug. Met een teleurstellende opkomst op basis van de polls vooraf. De helft of zelfs minder. Wat is dan de basis en morele legitimiteit van gemeenteraden en colleges voor de vaak ingrijpende beslissingen die ze (moeten) nemen?
Afgelopen september presenteerden Matthew Richards en Robert Stassen van Jones Lang LaSalle op het jaarlijkse vastgoedsymposium van de internationale vastgoedadviseur de stelling dat Chinese, Koreaanse en andere Aziatische investeerders de komende vijf jaar voor 180 miljard euro in direct Europees vastgoed investeren.
De veroordeling van de voormalige VVD-gedeputeerde Ton Hooijmaijers tot drie jaar gevangenisstraf voor omkoping, witwassen, valsheid in geschrifte en het aannemen van smeergeld is ook een nieuwe klap in het gezicht van de vastgoedsector. Niet zozeer omdat Hooijmaijers zo veel heeft betekend voor onze sector, maar omdat er opnieuw marktpartijen in verband zijn gebracht met de praktijken waarvoor hij is veroordeeld.
Een paar weken voor zijn veel te vroege dood op woensdag 30 oktober, hoorde ik dat Dick Regenboog (72) ernstig ziek was en niet lang meer te leven had. Ik legde op dat moment net de laatste hand aan het boek 40 jaar Vastgoedmarkt, dat op 10 december verschijnt. In dat boek heb ik ook veertig - nog levende - vastgoedcoryfeeën, nestors en inspirerende professionals opgenomen en een van die veertig is Dick Regenboog.
De Amsterdamse VVD-wethouder Eric Wiebes riep onlangs op om het aantal sociale woningen in de stad te halveren. Deze hartenkreet kan op mijn steun rekenen.
Ik weet niet of het iets met de aanhoudende economische, financiële, politieke en zelfs morele crisis te maken heeft, waarmee Europa al enige jaren worstelt, maar ik zie toch wel een duidelijke wisseling van de wacht. Niet zomaar poppetjes die verschuiven, zonder dat er iets echt verandert. Die wisseling van de wacht heeft te maken met het afscheid van een oudere generatie voor een nieuwe, jongere lichting. En dat werd ook tijd.
In mijn column in Vastgoedmarkt van april 2013 benadrukte ik de noodzaak tot een ingrijpende regulering van de Nederlandse winkelvoorraad. Sindsdien is er een aantal publicaties verschenen die de noodzaak van die regulering bevestigen
Ik heb nooit iets gehad met Hans Wiegel, de VVD-coryfee - zoals hij steevast wordt genoemd - die het zo goed met zichzelf heeft getroffen. Die antipathie van mijn kant - want dat is het! - heeft te maken met de manier waarop hij in 1967 als Tweede Kamerlid de landelijke politiek binnendrong: een echte rechtse corpsbal, inclusief sigaar en glas bier in de hand, maar wel zonder ooit zijn studie rechten/politieke wetenschappen te hebben afgemaakt.
