Mijn zoon is net twee geworden. Wat is het leven door zijn ogen bekijken leuk! Veel draait om de bal, om koekjes en vooral om blokken. 'Bouwen, papa!' Het liefst een paar uur achter elkaar. Markt-, locatie- en objectspecifieke keuzes worden binnen een paar tellen gemaakt. Ondoordachte keuzes? Dat lijkt zo, maar noem maar eens een kansrijkere plek dan die tussen de keuken en de woonkamer, ter hoogte van de deur naar de gang.
Groene weilanden, zwart-witte koeien, windmolens en een voice-over die zegt: 'Dit is een lofzang op dit prachtige land. Kijk toch! Groen, schoon, vooruitstrevend. Een land dat altijd is blijven investeren, ook in moeilijke tijden. Dat mag best wel eens gezegd worden. Een groene economie, een sterke economie, die al honderdduizenden banen heeft opgeleverd en op mooie dagen voor de helft draait op zonne-energie. Dat is wereldwijd ongekend. Een land dat ver vooruit loopt.'
Heb medelijden, kent u die uitdrukking? Ik keek vorige week naar een filmpje en deze woorden van dominee Gremdaat kwamen direct in me op. Ik vond ze toepasselijk bij de situaties die ik tegenkom. Situaties waarbij ik word aangesproken door partijen om compassie te hebben met hun realiteit.
Eind maart werd mijn nominatie voor de Yardi/Vastgoedmarkt Young Talent Award officieel bevestigd en dat was voor mij een verrassing. Genomineerd voor een award voor young professionals in het vastgoed, terwijl ik mezelf zie als young dienstverlenend ambtenaar die zich vooral inzet voor zijn stad, Rotterdam.
Vorige week bezocht ik een Europese DTZ Research conferentie in Londen. Collega's uit veertien verschillende Europese landen met vergelijkbare functies kwamen bij elkaar om over het werk te praten. Gedurende het jaar is onderling veel contact, maar vaak gaat dat per mail of per telefoon en ken je alleen elkaars naam.
