Met ruim 20 graden is het officieel de warmste winterdag ooit gemeten en dat op dezelfde dag toen in 1986 de tocht der tochten werd verreden. Overal om mij heen zie ik korte mouwtjes en hier en daar zelfs de eerste blote benen, wordt het vandaag al officieel rokjesdag? Als ik verder loop brengt de serveerster bij een tafeltje de rekening, ‘wilt u pinnen of contant betalen?’
Deze vraag triggert mij. We leven op dit moment volop van onze (ecologische) creditcard en niemand maakt zich druk over de betaaltermijn die wordt doorgeschoven. Dat zouden wij als bouw- en vastgoedsector wel moeten doen. We zijn één van de grotere vervuilers sectoren en volgens een recente studie verantwoordelijk voor de helft van het totale materiaalgebruik in Nederland. De kosten van vervuiling en uitputting van natuurlijke grondstoffen maken geen onderdeel uit van (bouw)kosten, een weeffout in ons economisch model. Hierdoor wordt duurzaam en circulair bouwen als kostenverhogend gezien terwijl onduurzaamheid eigenlijk te goedkoop is. Het bevestigt voor mij de noodzaak om te veranderen richting een fossielvrije en circulaire gebouwde omgeving met gezonde en slimme gebouwen.
Verandering is lastig, zeker voor onze traditionele en conservatieve sector en helemaal als deze wordt opgelegd als een verplichting. De nadruk aangaande verduurzaming ligt momenteel op de energietransitie, maar dat is mijn inziens niet de grootste uitdaging. Ik zie deze in de schaarste aan grondstoffen. Wet- en regelgeving lijkt een oplossing, maar heeft dat wel het gewenste effect? Te veel om mij heen zie ik dat veel partijen opgelegde normen als bovengrens beschouwen in plaats van ondergrens. We staan op een keerpunt en we zullen ons van een lineaire sector met een korte horizon moeten ontwikkelen naar een circulaire sector. Dit vraagt om een heroverweging van de huidige bedrijfsstrategieën en manier van vastgoedontwikkeling, waarbij waardebehoud centraal staat. Hoewel een aantal koplopers vanuit een idealistische of intrinsieke motivatie circulariteit in de praktijk brengen, heeft het naar mijn mening nog een hoog ‘kringloopwinkel-gehalte’. Te veel wordt er gekeken naar het hergebruik van oude spullen terwijl circulariteit juist gaat om waardebehoud voor de toekomst.
Dit vraagt om nieuwe manieren van ontwerpen, ontwikkelen en bouwen, waarbij we meer nadenken over de remontabel bouwen, herkomst en optimale inzet van beschikbare grondstoffen. Dat is best een complexe opgave als onduurzaamheid (te) goedkoop is! Echter in het waardebehoud schuilt de oplossing. Zeker voor de financieel gedreven bouw- en vastgoedsector. We hebben daarom een financiële prikkel nodig en geen nieuwe en/of aangescherpte wet- en regelgeving. Deze prikkel gaat er komen als we de waarde inzien van een fossielvrije en circulaire gebouwde omgeving. Ik ben een optimist en geloof dat dit mogelijk is, niet omdat het moet maar omdat we het willen. Hoe mooi zou het zijn dat we als vastgoedsector daarmee impact realiseren voor de komende generatie?
Sjoerd Groen, partner abcnova. Hij is één van vijf genomineerden voor de funda in business/Vastgoedmarkt Young Talent Award 2019. Lezers en bezoekers van de website kunnen hun stem uitbrengen op een van de genomineerden. Lees de profielen van alle genomineerden. De debatronde voor de halve finale vindt plaats op donderdag 11 april tijdens de alumni avond van de Amsterdam School of Real Estate (ASRE).
